Onderwerp: LIVE

24 December '06 - 11:22

Saskia Laroo Quintet met Amerikaanse gasten in het Beauforthuis

Door Mieke Kreunen met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Er zijn niet zoveel vrouwelijke trompettisten en naar ik me heb laten vertellen heeft dat ondermeer te maken met de kracht die ervoor nodig is om het instrument te bespelen, zeker als het een avondvullend concert is. Trompet was ook niet het eerste instrument waarmee Saskia Laroo het podium op ging, net zo min als muziek haar eerste studiekeus was indertijd. Toch is het haar aardig gelukt in de jaren dat ze haar brood verdient met muziek maken naam te maken als trompetiste. In Amerika is haar bijnaam zelfs 'Lady Miles Davis of Europe' en dat klinkt wel stoer. Stoer ziet ze er ook uit als ze het podium opkomt in een mooie feestelijke zwarte outfit met om haar heupen een riem met een arsenaal aan effectkastjes vol knoppen.

In het Beauforthuis laat ze zich zaterdagavond 23 december vergezellen door een interessant en illuster gezelschap: haar vaste pianist Warren Byrd, zanger en entertainmer Ingram Washington, drummer Gene Jackson (die o.a speelde bij Herbie Hancock, Wayne Shorter en Terence Blanchard) en contrabassist Joris Teepe (woonachtig in de USA en in Nederland directeur van het Gronings Conservatorium). De combinatie van deze vier heren en één dame leverde een interessant en boeiend muzikaal avondje op en het Beauforthuis zit dan ook lekker vol. Lees meer

Aantal woorden: 680 woorden.

Onderwerp: LIVE

18 December '06 - 09:26

Numoon Festival met veel Rotterdamse bands

Door Berbera van den Hoek met foto's van Maarten Grootendorst en Berbera
van den Hoek (klik voor vergroting).

Van 7 t/m 10 december vond in Rotterdam in Lantaren/Venster de tweede editie plaats van het Numoonfestival. Het vierdaagse festival werd aangekondigd als een mix van nu-jazz, nu-soul, funk, hiphop, electro, soundscapes, film en multimedia. Het programma begon om 20:00 maar op dat tijdstip waren er nog nauwelijks bezoekers. Dat was erg jammer voor de openingsact van het festival, Senna en voor mij een van de hoogtepunten van de avond. Senna geeft regelmatig gastoptredens bij Pete Philly maar dit keer stond ze voor een handjevol publiek alleen op het podium begeleid door een DJ. Dat ging haar prima af. Deze energieke kleine dame met een superstem liet zich niet afschrikken door de geringe opkomst en gaf een gevarieerde set weg. Haar muziek laat zich niet echt in hokje stoppen. In eerste instantie hoor je hiphop en na wat langer luisteren hoor je ook soul en jazz invloeden. Lees meer

Aantal woorden: 742 woorden.

Onderwerp: VERWACHT

14 December '06 - 22:35

Simon Nabatov Zondag bij Vrije Geluiden

tekst Hans Flupsen, foto Hans Speekenbrink (klik voor groter)

Simon Nabatov is veel van alles. Van fijnzinnig tot stampende zwaarte. Na de klassieke school van het conservatorium in Moskou ontdekte hij de vrijheid van de jazz in New York. En kort geleden ontdekte hij verder... Hij kreeg een cd met Braziliaanse muziek en een wonderbaarlijk spectrum ontvouwde zich. Hij werd gegrepen, wierp zich op de Portugese taal en reisde veelvuldig naar het land van Caetano Veloso en Gilberto Gil. De oogst is een nieuwe cd: "Around Brasil" met daarop een excellerende Simon, solo op de piano!
Eenendertig december geeft hij een benefietconcert om de armoede in de favela's van Sao Paolo te helpen bestrijden. Dat komt Nabatov bij ons aankondigen...

Vrije Geluiden website

Aantal woorden: 136 woorden.

Onderwerp: LIVE

13 December '06 - 15:13

Herbie Hancock Quartet, Vredenburg – Van dik hout…

Door René de Hilster met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Vredenburg Utrecht – 12 december 2006

Bij concerten van Herbie Hancock is het altijd even afwachten. Heeft tie er zin in of niet? In Vredeburg had hij er overduidelijk zin in. Vooral in praten, de meeste stukken werden gescheiden door lange gesproken introducties vol met grappen en verwijzingen waarom vooral de maestro zelf moest lachten. De goedgevulde zaal lachte zo nu en dan braaf mee.
Even daarvoor was het concert begonnen met een Afrikaans stuk ingeleid door een lange pianosolo. De Afrikaanse gitarist/zanger Lionel Loueke speelde en zong het simpele maar mooie thema en het gehele stuk kende een gedragen sfeer. Voor mij was dit een kant van Hancock die ik nog niet kende en ik hoopte dat hij deze lijn zou doortrekken.



Maar helaas, al in het tweede stuk, Actual Proof, tapte hij uit een heel ander vaatje. Onvervalste funk met vooral veel en lange pianosolo vol clichés. Nou zijn het wel zijn eigen clichés en dan mag het natuurlijk. Iedereen kent ze, de sterk ritmisch opgebouwde structuren, de gestapelde akkoorden, de bijna hysterische klinkende cluster van hoge noten en vooral de virtuositeit en intensiteit waarmee dit alles wordt gespeeld. Herbie’s solo’s zijn daardoor bijna orgastisch van aard.
Tegen dit geweld had Lionel Loueke niet zoveel in te brengen. Het spel van deze utstekende gitarist lijkt toch meer geschikt voor een wat subtielere omgeving. In zijn solobijdrage liet hij horen wat je allemaal met een gitaar kan doen en blijkt dit instrument ook als percussie-instrument prima te functioneren. Iets waar trouwens gitaarcollega Herb Ellis allang achter was gezien zijn “drumbegeleiding” in het trio van Oscar Peterson. Maar dit terzijde.



Qua soloruimte kwamen eigenlijk alle sidemen er bekaaid af, de meeste ruimte en aandacht ging naar de meester zelf.
Hancock speelde vooral veel repertoire uit zijn headhunters tijd en natuurlijk van zijn laatste cd Possibilities. De zangpartijen van deze cd werden voor het voetlicht gebracht door bassist Nathan East, die dit best aardig deed. Het hoogtepunt uit het Possibilities repertoire was I Just Call To Say I Love You van de hand van Stevie Wonder. De zangpartijen van Nathan East was niet echt denderend, maar Herbie had dit stuk overduidelijk gereharmoniseerd en die nieuwe akkoorden maakte deze compositie een stuk spannender. Ook het door U2 voor B.B. King geschreven 'When Love Comes to Town' kreeg een verrassend opzwepende uitvoering mee.
Andere mooie momenten waren op de keytar gespeelde chasechorussen met Lionel Loueke en Nathan East in Watermelon Man en het gebruik van samples in Stitched Up. Het echte hoogtepunt was voor mij Herbie’s solo uitvoering van Maiden Voyage. Hier liet hij horen waartoe hij echt toe in staat is. Mooie akkoorden, sterke melodische frasen, gevoel voor dynamiek en een sterke ritmiek.
Het concert werd afgesloten met Cantaloupe Island. Hier trok de gretig in het ivoor graaiende Herbie Hancock nog eens alle clichés uit de kast.
Het behoorlijk enthousiaste publiek eiste nog een toegift en die kwam in de vorm van een lange, zeer lange versie van Chameleon.

Een concert met een hoog energiegehalte en weinig subtiliteit. Dit lag mede aan de medewerking van Vinnie Colaiuto. Deze, vooral in de rockscene zeer gewaardeerde, drummer speelt rechttoe rechtaan zonder enige vorm van nuance. Een echte rockdrummer die m.i. hier niet op zijn plaats is.

Line up:
Herbie Hancock – toetsen
Lionel Loueke – gitaar/vocals
Nathan East – basgitaar/vocals
Vinnie Colaiuto – drums/percussie

Aantal woorden: 646 woorden.

Onderwerp: LIVE

12 December '06 - 16:43

Carte Blanche Jeroen van Vliet, vrije improvisatie en melancholieke lyriek

recensie, interview en foto's van Hans Frederiks (klik voor vergroting)
Bimhuis 7 december 2006

Drummer Alan Purves begint een van zijn trommels te roeren. Daarna vallen Oene van Geel, Michael Moore en Jeroen van Vliet een voor een in. De Carte Blanche van Jeroen van Vliet in het Bimhuis is begonnen. Pianist van Vliet kreeg Carte Blanche in het Bimhuis en besloot voor twee heel verschillende muzikale sets: Een set pure improvisatie met musici waarmee hij graag dat experiment wilde aangaan en een tweede set waarin hij met zijn trio samen met Michael Moore en ZAPP! Strijkkkwartet zijn eigen composities kon spelen. In een van de interviews voorafgaand aan het concert zei Jeroen van Vliet over improvisatie - de eerste set van het concert - dat improvisatie ‘link is en vreselijk kan misgaan’. Misschien was het link, maar misgegaan is het helemaal niet in het Bimhuis. Het publiek, waaronder ook veel musici, zoals Misha Mengelberg, pianist en dirigent Ed Spanjaard en gitarist Jesse van Ruller was erg enthousiast. Lees meer

Aantal woorden: 1125 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

12 December '06 - 13:09

JOOST SWART TETRA

JOOST SWART TETRA
Garnwerd Suite, Live In Garnwerd
5/5 sterren
Van de jonge jazzpianisten die de afgelopen paar jaar aan de weg timmerden is Joost Swart ongetwijfeld de interessantste. Hij valt op als onvermoeibaar sessieleider in Amsterdam (De Kluis, Toomler) en Groningen (De Spieghel). Wie zijn prachtige subtiele touché al eens gehoord heeft zal het er over eens zijn dat we nog veel moois van hem kunnen verwachten. Lees meer

Aantal woorden: 312 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

12 December '06 - 13:03

GETATCHEW MEKURIA, THE EX & GUESTS

GETATCHEW MEKURIA, THE EX & GUESTS
Moa Anbessa
4/5 sterren
Wie ze in het televisieprogramma Vrije Geluiden tekeer heeft zien gaan, weet al ongeveer wat er te verwachten valt van de samenwerking van de Wormerpunkgroep The Ex met de Ethiopische saxofoonveteraan Getatchew Mekuria. Lees meer

Aantal woorden: 328 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

12 December '06 - 12:30

RAN BLAKE & JEANNE LEE

RAN BLAKE & JEANNE LEE
You Stepped Out Of A Cloud
5/5 sterren
In 1962 verscheen een van de mooiste jazzdebuten aller tijden. De free jazz zat in de lucht, maar was nog niet helemaal doorgebroken toen zangeres Jeanne Lee en pianist Ran Blake hun elpee ‘The Newest Sound Around’ opnamen. Lees meer

Aantal woorden: 329 woorden.

Onderwerp: LIVE

11 December '06 - 11:37

Gary Smulyan & Rein de Graaff trio – Een knorrend beest in het Bimhuis

Door René de Hilster met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Bimhuis 30 november 2006

Een kleine man met een enorm grote toeter, zo herinner ik mij Park “Pepper’Adams. Maar een geluid dat er uit dat kleine mannetje kwam... Pepper was in staat om chorus na chorus te spelen zonder ademnood en altijd met dat zware, volle, knorrende en broeierige geluid. M.i. was hij de beste baritonsaxofonist die er tot nu toe op deze aarde heeft rondgelopen. Eén van zijn grote navolgers is Gary Smulyan (voor een baritonspeler toch een mooie naam!) die ook hoge ogen gooit. Smulyan was en is in vele grote big bands te vinden, hij speelde ondermeer met de orkesten Woody Herman, Dizzy Gillespie, Maria Schneider en is nog steeds actief in het Vanguard Jazz Orchestra en Carnegie Hall big band. Verder speelde Smulyan met Freddie Hubbard, George Coleman, Ray Charles, B.B. King, Tom Harrell. Cedar Walton, Joe Henderson, Joe Lovano (met wie hij begin November nog in het Bimhuis was), Tommy Flanagan, Chick Corea, Diana Ross, Clark Terry, Kenny Wheeler, Charles McPherson, James Moody and Slide Hampton. Lees meer

Aantal woorden: 609 woorden.

Onderwerp: VERWACHT

09 December '06 - 17:57

Maarten Ornstein met DASH! zondag in Vrije Geluiden

Tekst Frits Lagerwerff/VPRO gids met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Ondanks kritische commentaren is het juist de conservatoriumgeneratie die tegenwoordig leven schopt in de jazzbrouwerij. Vele hoogopgeleide, talentvolle musici maken naam als improvisator en als componist, zelfs op internationaal niveau. Maarten Ornstein, één van hen, dook jaren geleden op in het jazzcircuit, als een man die heel veel, heel goed kan. Lyrisch tenor blazen als Stan Getz, souljazz grooven à la Eddie Harris, arrangeren en componeren, voor ensembles, dansgroepen en muziektheater: deze saxofonist-klarinettist kent angst noch vrees, kader noch grens.
Ornstein ('67) heeft inmiddels gespeeld in Lotz of Music, SfeQ, het Schönberg Ensemble, de Ebony Band en New Cool Collective. Het meeste opzien baart hij evenwel in formaties waarop hij een persoonlijk stempel drukt. Met de vocale groepen Warp en Dash geeft hij een eigen draai aan funkjazz. Met bandoneonist Dick van der Harst en percussionist Joshua Samson speelt hij intrigerend neo-tango (cd: Et Voilà!). En met het trio van contrabassist Tony Overwater beleeft hij een doorbraak als improvisator. In vrije uren is deze muzikant voor muzikanten ook werkzaam als huiscomponist van theatergroep Orkater, eveneens met succes. Slaapt die jongen wel eens?

DASH! website
Meer DASH! foto's
Vrije Geluiden website

Aantal woorden: 235 woorden.

Onderwerp: LIVE

06 December '06 - 14:50

Franz von Chossy trio live – Cd Presentatie Awakening

Door René de Hilster met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor groter)
29 november 2006 Bimhuis Amsterdam

Uw recensent heeft het moeilijk met de muziek van het Franz von Chossy trio. Aan de ene kant beluistert hij de verrichtingen van dit trio met grote bewondering. Want om eerlijk te zijn, de drie heren kunnen spelen. Franz von Chossy is een zeer goede pianist met een mooi toucher, een groot harmonische rijkdom en een uitstekend gevoel voor melodie. Sean Fasciani lijkt als bassist voor hem gemaakt te zijn. Precies de juiste noten op de juiste plaats, mooi geluid en solo’s die de diepte ingaan. Drummer Flin van Hemmen is een meester in het vrijere werk en speelt met veel nuance en dynamiek. Samen een trio van formaat. Alleen komt die ene vraag steeds boven, is dit nog wel jazz? Bij de semi-finale en de finale van de Dutch Jazz Competition had ik hier al mijn twijfels over. De jury trouwens niet want het trio won glansrijk. Lees meer

Aantal woorden: 543 woorden.

Onderwerp: LIVE

05 December '06 - 08:50

Gijs Hendriks Nonet – Dromerig, eigenzinnig en een tikje zwaarmoedig

Door René de Hilster met foto's van Hans Frederiks (klik voor vergroting)

Als ik aan Utrecht denk dan moet ik altijd meteen aan Gijs Hendriks denken. Volgens mij zijn er maar weinig muzikanten die zo sterk met een plaats verbonden zijn. Gijs is dan ook altijd op vele vlakken actief geweest in de Utrechtse jazzscene. Hij deed er van alles, spelen, workshops geven, organiseren en natuurlijk zijn eigen bands leiden. In die eigen bands, die qua bezetting kunnen variëren van duo’s tot kleine bigbands, speelden vele musici van zowel binnen als van buiten onze landsgrenzen. Ik kan me nog een mooie bezetting herinneren van het Gijs Hendriks Quartet met onder meer SIegfried Kessler piano (Duitsland) en drummer Beaver Harris (USA). Lees meer

Aantal woorden: 638 woorden.

Onderwerp: LIVE

04 December '06 - 11:15

De Buena Vista Social Club Bar tijdelijk heropend in Amsterdam

Door Mieke Kreunen met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Lucas, zo heet de oorspronkelijke barman van de Buena Vista Social Club, de beroemde bar in Havanna die de verzamelplaats was voor muzikanten om exquise sigaren te roken, rum te drinken en muziek te maken. In The Bar at Buena Vista zet barman Terry Rodiguez zijn bar op op allerlei podia ter wereld en neemt de muzikanten van Buena Vista mee. Gisterenavond stond de bar in Pepsi Stage in Amsterdam en werd het publiek bij deze première heel toepasselijk verwelkomd met een overheerlijke cocktail.

De sociëteit Buena Vista Social Club bestaat niet al lang meer maar de beste bands van Cuba traden er ooit op. Wie ooit de film van regisseur Wim Wenders over de Buena Vista Social Club heeft gezien, heeft een beetje de sfeer kunnen proeven van deze fantastische muziek. Ry Cooder - producent van de film - maakte de Buena Vista Social Club wereldberoemd met optredens in 1998 in Carré en Carnegie Hall waar Ibrahim Ferrer, Omerta Portuenda en Compay Segundo de show stalen. De Buena Vista Social Clun en Ibrahim Ferrer waren ook trouwe acts tijden verscheidene North Sea Jazz Festival edities. In Cuba noemt men het 'descarga', de expressie van het innerlijk door improsivatie, als muzikanten in een bar samen komen om te drinken, verhalen te vertellen en te spelen met oude vrienden tot in de vroege uurtjes. Zo lang duurde het dan wel niet gisterenavond bij deze première van The Bar at Buena Vista maar het was wel 'descarga', recht uit het hart. Lees meer

Aantal woorden: 1004 woorden.

Onderwerp: CD besprekingen

03 December '06 - 09:20

THE MICROSCOPIC SEPTET

THE MICROSCOPIC SEPTET
Volume 1: Seven Men in Neckties
Volume 2: Surrealistic Swing
Weinig jazzliefhebbers zullen het zich realiseren; dankzij producer George Coppens zijn er in de jaren tachtig in Nederland een behoorlijk aantal waanzinnige blazerssecties exclusief in ons land te zien geweest, die ook nog eens werden opgenomen voor Coppens’ Osmosis label. Lees meer

Aantal woorden: 336 woorden.

Onderwerp: LIVE

01 December '06 - 13:07

David Murray Quartet – Een tenorreus in Zeist

Door René de Hilster met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor groter)

Het leek mij een vreemde combinatie David Murray en Zeist. Ik moest dan ook meteen denken aan een verhaal van Hans Dulfer die ergens in de jaren zeventig een uitnodiging kreeg van een Antwerpse korfbal(?)vereniging. De betreffende vereniging gaf een feestje in zaal Samson met muziek van het Milt Buckner trio met Illinois Jacquet en Jo Jones. Dulfer had indertijd zijn twijfels of dit wel een gelukkige gelegenheid was voor een dergelijke jazzact. Dezelfde twijfels had ik nu ook, vooral gezien het keurig geklede uitgaans publiek wat eigenlijk meer in de stijl van Scott Hamilton leek te passen dan dat het de vrije exercities van David Murray zou kunnen waarderen. Lees meer

Aantal woorden: 630 woorden.