Onderwerp: LIVE
11 April '05 - 10:56
Altsaxofonist David Binney in Nederland
David Binney is een jonge avontuurlijke Amerikaanse altsaxofonist en componist. Geboren in Miami Florida belandde hij via California op 19-jarige leeftijd in Jazz-stad New York. Jazz heeft hij met de paplepel ingegoten gekregen want zijn ouders waren grote jazzfans. Het is duidelijk te horen dat John Coltrane op de playlist van zijn ouders stond en volgens zijn bio was ook Jimmy Hendrix een voorbeeld. Hij studeerde in New York bij Phil Woods, Dave Liebman en George Coleman. Hij speelde niet alleen bij de orkesten van Gill Evans en Maria Schneider maar ook bij Aretha Franklin, Jamiroquai en Maceo Parker.
David is erg serieus en toegewijd als het om zijn spel gaat. Ik zag hem gisteren in Het Beauforthuis met zijn band bestaande uit Dan Weiss (drums), Thomas Morgan (bass) en nieuwe pianist Craig Taborn. De set begon met de compositie 'Plan' van de nieuwe CD 'Bastion of Sanity' op het Criss Cross label. Geen opwindende binnenkomer om het ijs te breken maar een zachte ingetogen bijna meditatieve compositie.
David is er niet op uit om gemakkelijk te scoren met zijn sax. De - over het algemeen - eigen composities zijn afgewogen pareltjes waarbij niet alleen de sax steeds aan bod is. Tijdens die soms lange stukken staat hij of met zijn ogen dicht te luisteren of zit daarbij op zijn hurken. Zijn composities zijn origineel, avontuurlijk en puur. Mooie melodische en ook harmonische fragmenten worden afgewisseld met explosies van energie.
Zijn techniek is fenomenaal. Gitarist Jesse van Ruller riep enthousiast: 'In zijn handen kent de sax eigenlijk geen grenzen meer', en zo was het gisteren ook. Kennelijk heeft hij dezelfde drang tot vernieuwing die Coltrane had want hij is inmiddels een voorbeeld voor een nieuwe alternatieve jazzscene. Zijn begeleiders zijn ook fenomenaal. Thomas Morgan op bass die slechts een jaar of 22 is (en er uit ziet als 18) speelt de sterren van de hemel. Dan Weiss is een geroutineerde drummer die met het grootste gemak zit te spelen maar ook allerlei subtiele geluidjes uit zijn bekkens haalt. Het pianospel van Craig Taborn wijkt af van wat ik ooit eerder gehoord heb. Chris Potter die op de laatste CD tenorsax speelt was er dit keer niet bij
In de pauze vroeg ik David of hij ook aanwezig zal zijn bij het North Sea Jazz festival. Daar kreeg ik niet echt een duidelijk antwoord op maar misschien mag daar (van Mojo of de NSJ organisatie) nog niks over gezegd worden. Hij speelt vanavond in Rotterdam en ook nog in het Bimhuis in Amsterdam. Bezoek zijn site voor de speellijst en om zijn muziek te beluisteren of te downloaden.
Foto's: Hans Speekenbrink
Aantal woorden: 452 woorden.
